หลังจากที่หมอลำคู่และหมอลำเพลิน ค่อยๆ เสื่อมความนิยมลงไป อันเนื่องมาจากการก้าวเข้ามาของเทคโนโลยีวิทยุโทรทัศน์ ทำให้ดนตรีสตริงเข้ามาแทรกในวิถีชีวิตของผู้คนอีสาน ความนิยมของการชมหมอลำ ค่อนข้างจะลดลงอย่างเห็นได้ชัด จนเกิดความวิตกกังวลกันมากในกลุ่มนักอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้าน แต่แล้วมนต์ขลังของหมอลำก็ได้กลับมาอีกครั้ง ด้วยรูปแบบที่สะเทือนวงการด้วยการแสดงที่เรียกว่า ลำซิ่ง ซึ่งเป็นวิวัฒนาการของลำคู่ (เพราะใช้หมอลำ 2-3 คน) ใช้เครื่องดนตรีสากลเข้าร่วมให้จังหวะเหมือนลำเพลิน มีหางเครื่องเหมือนดนตรีลูกทุ่ง กลอนลำสนุกสนานมีจังหวะอันเร้าใจ ทำให้ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งระบาดไปสู่การแสดงพื้นบ้านอื่นให้ต้องประยุกต์ปรับตัว เช่น เพลงโคราชกลายมาเป็นเพลงโคราชซิ่ง กันตรึมก็กลายเป็นกันตรึมร็อค หนังปราโมทัย (หนังตะลุงอีสาน) กลายเป็นปราโมทัยซิ่ง ถึงกับมีการจัดประกวดแข่งขัน บันทึกเทปโทรทัศน์จำหน่ายกันอย่างแพร่หลาย จนถึงกับ มีบางท่านถึงกับกล่าวว่า "หมอลำไม่มีวันตาย จากลมหายใจชาวอีสาน"
จ้างหมอลำซิ่งสีกัน
จ้างหมอลำซิ่งดอนเมือง
จ้างหมอลำซิ่งสนามบิน
จ้างหมอลำซิ่งถนนพหลโยธิน
จ้างหมอลำซิ่งถนนวิภาวดีรังสิต
จ้างหมอลำซิ่งถนนสรงประภา
จ้างหมอลำซิ่งถนนกำแพงเพชร 6
จ้างหมอลำซิ่งถนนเชิดวุฒากาศ
จ้างหมอลำซิ่งถนนช่างอากาศอุทิศ
จ้างหมอลำซิ่งถนนเลียบคลองประปา
จ้างหมอลำซิ่งถนนสรณคมน์
จ้างหมอลำซิ่งถนนประชาอุทิศ
จ้างหมอลำซิ่งถนนโกสุมรวมใจ
จ้างหมอลำซิ่งถนนวัดเวฬุวนาราม
จ้างหมอลำซิ่งถนนนาวงประชาพัฒนา
จ้างหมอลำซิ่งถนนเดชะตุงคะ
จ้างหมอลำซิ่งถนนเทิดราชัน (เลียบคูนายกิม สาย 1)
จ้างหมอลำซิ่งถนนจันทรุเบกษา
จ้างหมอลำซิ่งถนนธูปเตมีย์