หลังจากที่หมอลำคู่และหมอลำเพลิน ค่อยๆ เสื่อมความนิยมลงไป อันเนื่องมาจากการก้าวเข้ามาของเทคโนโลยีวิทยุโทรทัศน์ ทำให้ดนตรีสตริงเข้ามาแทรกในวิถีชีวิตของผู้คนอีสาน ความนิยมของการชมหมอลำ ค่อนข้างจะลดลงอย่างเห็นได้ชัด จนเกิดความวิตกกังวลกันมากในกลุ่มนักอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้าน แต่แล้วมนต์ขลังของหมอลำก็ได้กลับมาอีกครั้ง ด้วยรูปแบบที่สะเทือนวงการด้วยการแสดงที่เรียกว่า ลำซิ่ง ซึ่งเป็นวิวัฒนาการของลำคู่ (เพราะใช้หมอลำ 2-3 คน) ใช้เครื่องดนตรีสากลเข้าร่วมให้จังหวะเหมือนลำเพลิน มีหางเครื่องเหมือนดนตรีลูกทุ่ง กลอนลำสนุกสนานมีจังหวะอันเร้าใจ ทำให้ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งระบาดไปสู่การแสดงพื้นบ้านอื่นให้ต้องประยุกต์ปรับตัว เช่น เพลงโคราชกลายมาเป็นเพลงโคราชซิ่ง กันตรึมก็กลายเป็นกันตรึมร็อค หนังปราโมทัย (หนังตะลุงอีสาน) กลายเป็นปราโมทัยซิ่ง ถึงกับมีการจัดประกวดแข่งขัน บันทึกเทปโทรทัศน์จำหน่ายกันอย่างแพร่หลาย จนถึงกับ มีบางท่านถึงกับกล่าวว่า "หมอลำไม่มีวันตาย จากลมหายใจชาวอีสาน"
จ้างหมอลำซิ่งสมเด็จเจ้าพระยา
จ้างหมอลำซิ่งคลองสาน
จ้างหมอลำซิ่งบางลำภูล่าง
จ้างหมอลำซิ่งคลองต้นไทร
จ้างหมอลำซิ่งวัดสุวรรณ
จ้างหมอลำซิ่งวัดอนงคาราม
จ้างหมอลำซิ่งวัดพิชยญาติการาม
จ้างหมอลำซิ่งวัดทองธรรมชาติ
จ้างหมอลำซิ่งวัดทองนพคุณ
จ้างหมอลำซิ่งวัดเศวตฉัตรวรวิหาร
จ้างหมอลำซิ่งวัดสุทธาราม
จ้างหมอลำซิ่งอุทยานเฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี
จ้างหมอลำซิ่งสวนป่าเฉลิมพระเกียรติ ใต้สะพานสมเด็จพระเจ้าตากสิน ฝั่งธนบุรี
จ้างหมอลำซิ่งท่าน้ำคลองสาน
จ้างหมอลำซิ่งท่าน้ำเป๊ปซี่
จ้างหมอลำซิ่งท่าน้ำท่าดินแดง
จ้างหมอลำซิ่งสถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา
จ้างหมอลำซิ่งโรงพยาบาลตากสิน
จ้างหมอลำซิ่งชุมชนกะดีจีน
จ้างหมอลำซิ่งบ้านหวั่งหลี